Tussenpoos ketenbepaling bij uitzendkrachten: onderzoek naar tussenpoos en draaideurconstructies bij uitzendovereenkomsten

Dit onderzoek brengt het doelbereik van een verlenging van de onderbrekingstermijn voor uitzendcontracten in kaart, zowel in fase A (met uitzendbeding) als in fase B (met ketenbepaling). Voor elk van de twee fasen wordt gekeken naar het aantal draaideurconstructies in de eerste 36 maanden na uitstroom uit een keten van tijdelijke contracten en naar de duur tot deze draaideurconstructies. Daarnaast worden de arbeidsposities gedurende de onderbrekingstermijn beschreven.

Tussen 2007 en 2014 schommelt het aandeel van de uitstroom uit een uitzendcontract dat binnen drie jaar terugkeert in een uitzendcontract bij dezelfde werkgever rond de 10 procent (fase A) en 30 procent (fase B). Rond de invoering van de Wet werk en zekerheid (Wwz) is dit aandeel draaideurconstructies vanuit fase A met ongeveer 5 procentpunt toegenomen en vanuit fase B met ongeveer 10 procent afgenomen (2015-2016). Dit hangt samen met een verkorting respectievelijk verlenging van de wettelijke onderbrekingstermijn (tussenpoos). Zowel vanuit fase A als vanuit fase B is vanaf 2009 een steeds groter aandeel van de uitstroom uit uitzendcontracten in de WW terechtgekomen. Voor niet-draaideurconstructies is dat aandeel vanaf 2014 juist sterk afgenomen.

Het onderzoek is uitgevoerd door SEO Economisch Onderzoek in opdracht van het ministerie van SZW.