Ontwikkeling debiteuren Sociale Verzekeringsbank

Onderzoeksdoel en vraagstelling

De sterk fluctuerende groei van het debiteurenbestand van de SVB en de vermoedelijke samenstelling van de populatie (niet-draagkrachtige uitkeringsgerechtigden) vergroten de kans op oninbare vorderingen. De inspectie onderzoekt of dit leidt tot ongewenste afboekingen (rechtmatigheid).

Samenvatting en conclusie

De inspectie stelde eind 2005 vast dat het aantal openstaande vorderingen van onterecht betaalde uitkeringen bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB) gestaag was toegenomen tussen 2001 en Daarom nam de inspectie in haar Jaarplan voor 2006 een onderzoek op naar het terugvorderingsbeleid van de SVB. Uit de studie blijkt dat de gestage toename van het aantal vorderingen vooral werd veroorzaakt door een strikter handhavingsbeleid van de SVB en een betere signalering. Op advies van de eigen auditdienst heeft de SVB vanaf 2005 maatregelen getroffen om de vorderingen sneller te verwerken. De jaarcijfers over 2005 laten een verbetering zien, maar het is nog niet duidelijk of die verbetering structureel is. De Wet werk en bijstand (WWB) biedt gemeenten grote ruimte om een eigen beleid te ontwikkelen. Dit schept mogelijkheden voor maatgerichte activering naar werk. Een kenmerk van de populatie in de WWB is dat een groot aantal cliënten zeer ver van de arbeidsmarkt staat. De inspectie heeft bij een aantal gemeenten onderzocht op welke wijze zij beleid ten uitvoer brengen gericht op activering van cliënten. Geconcludeerd wordt dat de inzet van de gemeenten om bijstandsgerechtigden met een grote afstand tot de arbeidsmarkt weer geschikt te krijgen goed is. De resultaten zijn echter beperkt. Het overgrote deel van deze groep bijstandsgerechtigden heeft na afloop van een traject voor sociale activering nog steeds een slechte kans om werk te vinden. Wel scoort ongeveer de Bron: Bibliotheek SZW