Ontwikkelingen op de reïntegratiemarkt

Samenvatting en conclusie

Zowel gemeenten als het UWV lijken het aanbesteden steeds beter in de vingers te krijgen en passen de wijze van aanbesteden op basis van voortschrijdend inzicht aan. Zo wordt er meer gedifferentieerd aanbesteed dan voorheen (meer specifieke doelgroepen) en zijn er meer realistische verwachtingen ten aanzien van het aantal plaatsingen. Ook is er nog wel kritiek van de reïntegratiebedrijven op gemeenten en het UWV. In het gemeentelijk segment heeft de Wet werk en bijstand (WWB) een sterke invloed uitgeoefend op de inhoud van de ingekochte dienstverlening. Op zoek naar betere resultaten willen veel gemeenten de regie versterken via casemanagement en het inkopen van losse producten in plaats van hele trajecten. Ook ligt het accent nu meer op korte trajecten voor relatief makkelijk plaatsbaren. Dit is opvallend, omdat juist moeilijk plaatsbaren belang hebben bij reïntegratie. In het UWV-segment heeft de individuele reïntegratieovereenkomst (IRO) een enorme uitwerking. WW-ers en arbeidsgehandicapten hebben namelijk sinds 2004 de mogelijkheid zelf een trajectplan op te stellen. De reïntegratiemarkt is overigens nog steeds een buyers-markt. De onderlinge concurrentie is behoorlijk, waardoor reïntegratiebedrijven weinig zekerheid hebben over toekomstige opdrachten. Bovendien zijn er geen garanties dat de in de contracten genoemde aantallen uitkeringsgerechtigden daadwerkelijk worden doorverwezen. Hierdoor werken bedrijven noodgedwongen met tijdelijk personeel, hetgeen de kwaliteit van de reïntegratie niet altijd ten goede komt. In de huidige situatie is het met name voor middelgrote bedrijven moeilijk het hoofd boven water te houden. Ook geven verschillende bedrijven aan dat zij niet durven te specialiseren of te investeren in innovatie. Bron: bibliotheek SZW