De WWB gewogen: gemeenten aan het woord

Samenvatting en conclusie

Gemeenten zijn positief over de ruimte die zij onder de Wet werk en bijstand (WWB) hebben om eigen beleid te voeren en mensen vanuit een uitkering aan het werk te helpen. Voorheen was de sociale dienst vooral een uitkeringsfabriek. Door de invoering van de WWB is de aandacht verschoven van uitkering naar trajecten, naar uitstroom naar regulier werk. Gemeenten krijgen sinds de invoering van de WWB in 2004 van het Rijk een vast bedrag om de bijstandsuitkeringen te betalen. Dit bedrag wordt elk jaar aangepast. Dit moet gemeenten stimuleren om te zorgen dat minder mensen in de bijstand komen en meer mensen vanuit de bijstand aan de slag gaan. Gemeenten zeggen dat deze financiële prikkel inderdaad werkt. Vooral gemeenten waar een financieel tekort dreigt, voelen de noodzaak het aantal bijstandsgerechtigden terug te dringen. Deze financiële prikkel maakt het volgens medewerkers van gemeenten makkelijker nieuw beleid te voeren. Het onderzoek laat ook zien dat de jaarlijkse aanpassing van het budget gemeenten onzeker maakt over de financiële mogelijkheden op de lange termijn. Hierdoor richten gemeenten zich vooral op resultaten die op korte termijn haalbaar zijn. Mede daardoor stonden de eerste jaren vooral "makkelijke" groepen als jongeren en nieuwe bijstandsgerechtigden centraal om aan werk te helpen. Bron: Bibliotheek SZW