Re-integratie door gemeenten

Samenvatting en conclusie

In Nederland is weinig onderzoek gedaan naar de wijze waarop gemeenten de uitvoering van hun re-integratie organiseren: in eigen beheer, in opdracht door externe partijen of in samenwerking met anderen. Ook over de beweegredenen voor de gemaakte keuzes op dit punt en over de resultaten van de drie opties is weinig tot niets bekend. Onderzoek terzake is van belang omdat op dit onderwerp mogelijk nog "winst" te behalen valt wat betreft de effectiviteit van de re-integratie. In eerste instantie dienden de gemeenten en UWV de uitvoering van de re-integratie volledig uit te besteden aan particuliere re-integratiebedrijven (rib's). Maar de invoering van de WWB heeft de situatie voor gemeenten veranderd. Per 1 januari 2006 is de uitbestedingsplicht van gemeenten losgelaten. Zij kunnen de re-integratie in eigen hand houden of uitbesteden aan derden of aan organisaties die aan de gemeente gelieerd zijn. Verder spelen bij re-integratie vaak organisaties (CWI, maatschappelijke organisaties e.d.) een rol zonder dat sprake is van contractuele relaties met de formele opdrachtgever van de re-integratie. Dan is dus sprake van een samenwerkingsrelatie. Bij gemeenten en UWV is inmiddels het besef gegroeid dat samenwerking bij re-integratie tot beider voordeel kan strekken. Centraal staan dan ook in dit onderzoek onder meer de volgende vragen: welke keuzes worden ten aanzien van uitbesteden, zelf doen of samenwerken gemaakt en waarom; welke argumenten zijn bepalend voor die keuze; welke resultaten worden geboekt bij elk van de drie opties en wat zijn de succes- en faalfactoren bij re-integratietrajecten? Bron: Bibliotheek SZW