Doorstroom van WW naar WWB 2006-2008

Samenvatting en conclusie

Wat en waarom In dit kennismemo is beschreven wat de omvang en samenstelling is van de groep WW-ers die doorstroomt naar de Bijstand (WWB). Kennis hierover is interessant voor degenen die beleidsmatig en bestuurlijk betrokken zijn bij de samenwerking in de keten, inzet van re-integratiecoaches en inkoop van re-integratietrajecten. Bovendien is er vanuit gemeenten behoefte aan kennis over het doorstromen van de WW naar de bijstand. Deze kennis biedt ook mogelijkheden om het re-integratiebeleid voor de (potentiële) doorstromers te verbeteren en daarmee de kans op werk voor deze groep te vergroten. Puntsgewijze samenvatting van de belangrijkste signalen Ongeveer 5% van de totale WW-uitstroom stroomt door naar de bijstand (verder ‘doorstroom’ genoemd). Deze doorstroom blijkt vrijwel stabiel te zijn. Doordat er meer mensen de WW uitstromen wegens het bereiken van de maximale uitkeringsduur werd een groeiende doorstroom verwacht (7% in 2006 en 9% in 2007). In beide jaren is de doorstroom echter krap 5%. Mogelijk speelt de economische groei en de krappe arbeidsmarkt vanaf 2006 een belangrijke rol. Het is nog niet bekend in hoeverre wetswijzigingen (o.a. de WWB) en wijzigingen in beleid en uitvoering aan de stabilisatie bijgedragen hebben. De doorstroom wordt o.a. bepaald door ‘harde’ persoonskenmerken zoals leeftijd, opleidingsniveau en beroep. Zo is de doorstroom lager naarmate het opleidingsniveau hoger is (varieert van 2% bij hoogopgeleiden tot 8% bij mensen met maximaal basisonderwijs) Regionaal varieert de doorstroom sterk. Er zijn gemeenten waar nauwelijks of geen doorstroom is en gemeenten met een zeer hoge doorstroom (maximaal 11%). Naarmate de gemeente groter is, is de doorstroom hoger. Het is nog de vraag of die verschillen alleen veroorzaakt worden door verschillen in de locale economie en samenstelling van de werknemerspopulatie of dat er ook andere zaken een rol spelen. Bron: Kennismemo