De aansturing van casemanagers en uitvoeringskantoren bij re-integratie
De lijst van onderzochte mogelijke ‘prikkelcomplicaties’ maakt duidelijk dat plaatsingsprikkels bij re-integratie niet als vanzelf tot gewenste resultaten zullen leiden.
Samenvatting en conclusie
De lijst van onderzochte mogelijke ‘prikkelcomplicaties’ maakt duidelijk dat plaatsingsprikkels bij re-integratie niet als vanzelf tot gewenste resultaten zullen leiden. Een deel van de mogelijke complicaties lijkt te overzien, zoals het gevaar van gaming, verlies van intrinsieke motivatie en het kiezen van de juiste eenheid van (team-)beloning. Een meer fundamentele, politieke keuze richt zich op de afweging tussen doelmatigheid en sociale motieven: zetten we re-integratie alleen in bij cliënten voor wie deze maatregelen toegevoegde waarde hebben? Zo ja, dan is het van het grootste belang om goed inzicht te hebben welke interventies bij wie en op welk moment toegevoegde waarde hebben. De belangrijkste en vooralsnog moeilijk te ontrafelen complicatie bij plaatsing in werk als sturingsmechanisme richt zich uiteindelijk op de relatie tussen korte- en langetermijnresultaten: kan vertrouwd worden op indicatoren op de korte termijn ― in de hoop dat deze voldoende zeggen over lange termijn resultaten? De studie wordt afgesloten met aanbevelingen voor beleid en voorstellen voor verder onderzoek.