Overwegingen en gedrag van werkgevers bij aannamebeleid

Werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt komen moeilijk aan het werk. Daarom staat in dit onderzoeksrapport de volgende vraag centraal: bij welke werkgevers hebben werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt kans om te worden aangenomen?

Onderzoeksdoel en vraagstelling

Het onderzoek geeft inzicht in de de overwegingen van werkgevers bij het aannemen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Samenvatting en conclusie

Werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt komen moeilijk aan het werk. Daarom staat in dit onderzoeksrapport de volgende vraag centraal: bij welke werkgevers hebben werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt kans om te worden aangenomen? In het kader van het onderzoek is bij 3.000 werkgevers telefonisch een vragenlijst afgenomen over de wijze waarop zij personeel selecteren, de eisen die zij stellen, de ervaringen met werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt en de intentie om werkzoekenden uit deze groep aan te nemen. Het onderzoek, dat is uitgevoerd in de periode januari - juni 2009, onderscheidt vier groepen werkzoekenden met een afstand tot de arbeidsmarkt: werkzoekenden van 45 jaar of ouder; langdurig werkloze werkzoekenden; werkzoekenden met een fysieke beperking; werkzoekenden die beperkt beschikbaar zijn qua tijd en uren. Er zijn weinig harde kenmerken die de kansrijke werkgevers - werkzoekenden hebben bij hen de meeste kans om een baan te vinden - van de niet-kansrijke werkgevers onderscheiden. De overheid is de sector met de meest kansrijke werkgevers. Wat betreft de functies vragen kansrijke werkgevers buiten de overheid gemiddeld vaker om schoonmaakwerk of magazijnwerk. Ook gaat het vaak om een functie in deeltijd. De kansrijkheid van een werkgever hangt samen met een aantal factoren. Welke ervaringen heeft de werkgever met subsidies? Heeft de werkgever contact met UWV? Is de werkgever bereid tot functie-aanpassing? Welk belang hecht de werkgever aan sociaal werkgeverschap? Kent de werkgever mensen met een uitkering in zijn persoonlijke omgeving?