Werkt werktijdverkorting?

Samenvatting en conclusie

Als reactie op de economische teruggang, eind 2008, stelde het kabinet achtereenvolgens twee crisismaatregelen in die werktijdverkorting mogelijk maakten: de regeling bijzondere werktijdverkorting (30 november 2008 tot 21 maart 2009) en de deeltijd-WW (1 april 2009 tot 1 juli 2011). Dit rapport presenteert de resultaten van een evaluatieonderzoek naar de doelmatigheid en doeltreffendheid van deze regelingen. Een afzonderlijk hoofdstuk is gewijd aan OECD-onderzoek naar de effecten van werktijdverkortende maatregelen in OECD- en EU-landen. Uit het onderzoek blijkt dat de bedrijven die tijdens de crisis gebruik hebben gemaakt van de deeltijd-WW of de bijzondere werktijdverkorting (wtv) het qua herstel van omzet en banenbehoud niet wezenlijk beter hebben gedaan dan bedrijven die deze crisismaatregelen niet hebben gebruikt. De werkgevers die gebruik hebben gemaakt van de crisismaatregelen zijn zelf positiever gestemd. Zij vonden de regelingen goed uitvoerbaar en menen dat deze hebben bijgedragen aan behoud van werkgelegenheid, kennis en ervaring. Drie kwart van hen denkt dat zij zonder de maatregelen meer mensen zouden hebben ontslagen. Werknemers zijn minder positief: slechts een derde van hen denkt dat hun baan anders verloren was gegaan.