Langetermijneffecten van re-integratie
Verslag van een onderzoek naar de langetermijneffecten van de inzet van re-integratiemiddelen. Voor het onderzoek zijn drie groepen geselecteerd: personen die in 2003 zijn ingestroomd in de bijstand of de WW en personen die in 2006 zijn ingestroomd in de WW.
Samenvatting en conclusie
Verslag van een onderzoek naar de langetermijneffecten van de inzet van re-integratiemiddelen. Voor het onderzoek zijn drie groepen geselecteerd: personen die in 2003 zijn ingestroomd in de bijstand of de WW en personen die in 2006 zijn ingestroomd in de WW. Degenen die in 2003 zijn ingestroomd zijn acht jaar gevolgd, degenen die in 2006 zijn ingestroomd vijf jaar. Onderzocht zijn de effecten op de kans op werk, de kwaliteit van de baan (duurzaamheid, loonhoogte) en de uitkeringsafhankelijkheid. Ook is gekeken naar de kosteneffectiviteit van de ingezette middelen en de verschillen in effectiviteit tussen groepen die zich onderscheiden naar leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, arbeidsverleden en gezinssituatie (alleenstaanden versus samenwonenden). Uit het onderzoek komt naar voren dat de inzet van re-integratietrajecten op korte termijn tot een kleinere kans op werk leidt, maar op lange termijn de kans op werk vergroot. De vergrote kans op werk is zowel voor WW'ers als voor bijstandsgerechtigden blijvend, in ieder geval tot acht jaar na instroom in de WW of bijstand.