Onderzoek naar effectiviteit inzet re-integratieinstrumenten DWI

Samenvatting en conclusie

Verslag van een onderzoek naar het effect van de inzet van re-integratieinstrumenten op de uitstroom van WWB-ers in trede 4. Er is gekeken naar twee verschillende momenten in het uitkeringstraject: de inzet van een zoekperiode op het moment van aanvraag van de WWB-uitkering en de inzet van re-integratieinstrumenten nadat de uitkering is toegekend. Het opleggen van een zoekperiode leidt tot 20 procentpunt minder instroom. Dat effect wordt geleidelijk kleiner, maar na 6 maanden is het percentage klanten met een uitkering nog altijd 12 procentpunt lager. Een zoekperiode leidt in de eerste 6 maanden tot gemiddeld 890 euro meer inkomen uit werk, wat bijna de 920 euro compenseert die minder aan WWB wordt ontvangen. De zoekperiode leidt niet tot uitwijken naar andere uitkeringen. De zoekperiode reduceert vooral WWB-ontvangst van hoogopgeleiden; voor laagopgeleiden ouder dan 40 jaar is er geen effect. De effecten van de inzet van re-integratieinstrumenten ten opzichte van niets doen worden pas na 30 weken in de WWB zichtbaar. Klantmanagers die directe baanbemiddeling, proefplaatsing of loonkostensubsidie gebruikten of het normale beleid (klantmanager kiest re-integratieinstrument) volgden, genereerden vanaf 30 weken meer uitstroom dan klantmanagers die niets deden. De zgn. carrousel zoals deze voor 1 januari 2013 bestond heeft een duidelijk negatief effect op inkomsten uit werk en ook op het totale inkomen vanaf de tiende week na aanvraag van de uitkering. Directe baanbemiddeling, proefplaatsing of loonkostensubsidie en normaal beleid hebben vanaf 35 weken een positief effect op inkomen uit werk.