De markt voor dienstverlening aan huis : onderzoek naar vraag- en aanbodzijde

Samenvatting en conclusie

In dit rapport worden vraag en aanbod van de markt voor dienstverlening aan huis in kaart gebracht en met elkaar geconfronteerd. De hoofdvraag is die naar de omvang en eigenschappen van deze markt. Bijzondere aandacht gaat uit naar de kennis van en gedragsbeïnvloeding door de geldende wet- en regelgeving, met als achterliggende vraag hoe de markt op eventuele beleidswijzigingen zou reageren. Dienstverlening aan huis wordt gedefinieerd als regelmatige en beroepsmatige werkzaamheden in en voor particuliere huishoudens door particuliere dienstverleners. De termen huishoudelijk werk en diensten aan huis gelden als equivalenten. Ruim 1 miljoen huishoudens besteden diensten uit op de markt voor dienstverlening aan huis voor een totaal van jaarlijks 272 miljoen uur à 2,5 miljard euro. Daarvan valt 95% onder de Regeling Dienstverlening aan Huis, op grond waarvan de particuliere werkgever geen loonbelasting en premies hoeft af te dragen en de dienstverlener niet verzekerd is voor de werknemersverzekeringen. Maar 5% van de afnemers blijkt goed op de hoogte van de wet- en regelgeving. Ruim de helft vindt het belangrijk zich aan de wet te houden, maar slechts 3,2% doet dit ook echt. Ook onder aanbieders zijn de regels amper bekend. De zorgenden en de bijverdieners stellen vaak ook geen prijs op betere rechtsbescherming. Zij waarderen de vrijheid die met informele arbeid is geassocieerd vaak meer dan een verbeterde rechtspositie. Voor de professionals ligt dit iets anders. Zij zouden in het algemeen graag een deel van hun flexibiliteit opgeven in ruil voor een betere rechtspositie. Een groot deel van deze groep bestaat echter uit ongedocumenteerde migranten, voor wie een betere rechtsbescherming naast een juridische, vooral ook een symbolische betekenis heeft.