Divosa-monitor 2014

Samenvatting en conclusie

Op 1 januari 2015 treedt de Participatiewet in werking. Gemeenten zijn vanaf die datum verantwoordelijk voor mensen met arbeidsvermogen die ondersteuning nodig hebben. Deze mensen zitten nu in de WWB, de Wsw of de Wajong. Mensen die nu een Wajong-uitkering of een Wsw-plek hebben, behouden deze. Jonggehandicapten die blijvend geen arbeidsvermogen hebben, blijven aangewezen op de Wajong. Hoe gaan gemeenten hun beleidsvrijheid rondom de Participatiewet gestalte geven? Hoe ver zijn ze? Hoe organiseren ze de beschutte werkplekken die de huidige plekken in de sociale werkvoorziening deels kunnen vervangen? En hoe verknopen zij de Participatiewet met de andere decentralisaties in het sociale domein? Deze verkenning biedt een eerste indruk op basis van een kwalitatief onderzoek onder twintig Divosa-leden uit grotere gemeenten, getoetst aan en aangevuld met voorbeelden vanuit Divosa-bijeenkomsten en werkbezoeken in het land. De geschetste ontwikkelingen geven een beeld van de stand zaken, maar zijn niet representatief voor alle regio's en gemeenten. Gemeenten blijken met een keur aan partners samen te werken, met harmonisatie van werkgevergericht regionaal beleid als belangrijkste doel. De regionale werkbedrijven zijn veelal overlegplatforms en als zodanig 'virtueel' van aard. Wat de inrichting van de sociale werkvoorziening betreft zijn veel gemeenten nog zoekende. Er is veel onzekerheid over de garantiebanen. Gemeenten proberen samenhang tussen de decentralisaties te creëren door een centrale toegang met brede intake te organiseren. Gemeenten denken dat een samenhangend beleid en met name de introductie van een wijkteam alleen op de lange termijn efficiënter kan zijn. Brede ondersteuning is alleen nodig bij mensen met multiproblematiek.