Armoedesignalement 2014

Samenvatting en conclusie

Presentatie van actuele cijfers over armoede in Nederland. Het CBS bespreekt de kans op armoede aan de hand van de lage-inkomensgrens, die door de tijd heen een vast koopkrachtniveau vertegenwoordigt. Het SCP hanteert een budgetbenadering van armoede, die uitgaat van de minimaal noodzakelijke uitgaven voor basisbehoeften en sociale participatie. Beide hoofdstukken zijn gebaseerd op CBS-gegevens, met 2013 als meest recente jaar van waarneming. Voor een zo actueel mogelijk beeld heeft het SCP de ontwikkeling van de armoede in 2014 en 2015 geraamd. In 2013 is de armoede opnieuw toegenomen, net als in 2011 en 2012. De stijging is terug te vinden bij alle risicogroepen, zoals eenoudergezinnen, bijstandsontvangers, niet-westerse allochtonen en alleenstaanden tot 65 jaar. Ook is in 2013 het aantal kinderen in armoede weer verder gestegen. De toegenomen armoede is een gevolg van de economische crisis. Hierdoor liep de werkloosheid flink op en daalde de koopkracht voor het vierde jaar op rij. Vooral ontvangers van uitkeringen en pensioen kregen met koopkrachtverlies te maken. In de loop van 2014 is de economie iets aangetrokken en is de werkloosheid gaan dalen. In 2013 lijkt de armoede dan ook te hebben gepiekt: ramingen wijzen op een lichte daling in 2014 en 2015. Het rapport bevat ook regionale informatie over armoede en cijfers over bestedingen, vermogens en de inschatting die mensen zelf van hun financiële positie maken. In de drie grote steden ligt de armoede ver boven het landelijk gemiddelde. Verder gaat bij alleenstaanden, paren en gezinnen onder de armoedegrens het grootste deel van het budget op aan huisvesting, water en energie. In 2014 is het aandeel met weinig inkomen dat zegt schulden te moeten maken, niet verder toegenomen. Deze mensen hebben ook vaker dan voorheen vertrouwen in verbetering van hun financiële situatie. Dit is in lijn met de geraamde daling van de armoede in 2014 en 2015.