Werktijdverkorting 2018
Een onderzoek naar het beroep door ondernemingen in 2018 op art. 8 van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945.
Werktijdverkorting is een instrument om bedrijven die door bijzondere omstandigheden buiten het eigen ondernemingsrisico tijdelijk in problemen zijn gekomen, ondersteuning te bieden. Met een vergunning tot werktijdverkorting kunnen ondernemers een tijdelijke werkloosheidsuitkering voor hun werknemers aanvragen. Deze werknemers blijven dan wel tijdens de periode van de werktijdverkorting in dienst van de onderneming.
In 2018 hebben 52 ondernemingen in totaal 75 aanvragen om ontheffing van het verbod op werktijdverkorting ingediend. Het aantal aanvragen in 2018 is ten opzichte van 2017 met 25% gedaald. In 2018 was er, net als in 2017, geen sprake van grootschalige calamiteiten waarvoor werktijdverkorting zou kunnen worden verkregen. Wel heeft de extreem droge zomer van 2018 tot een aantal aanvragen geleid.
Van het totale aantal in 2018 ingediende aanvragen om ontheffing is 60% toegewezen, hetgeen overeenkomt met het gemiddelde van de laatste jaren.
40% van ondernemingen met een verzoek om werktijdverkorting heeft minder dan vijf werknemers in dienst. Het merendeel van de verzoeken om ontheffing is afkomstig van ondernemingen uit de sectoren ‘handel & horeca’ (37%).
Door 46% van de ondernemingen met een toegewezen aanvraag wordt brand als reden genoemd voor het verzoek om werktijdverkorting. De overige ondernemingen met een toegewezen aanvraag noemen vogelgriep (27%), droge zomer (23%) of stormschade (5%) als reden voor het verzoek.
De ondernemingen met een afgewezen aanvraag noemen als reden voor de aanvraag van werktijdverkorting vooral economische (28%) en diverse omstandigheden (41%), zoals tijdelijk slechte bereikbaarheid of oponthoud door procedures rond vergunningen en bezwaarschriften.
Het onderzoek is uitgevoerd door de directie Uitvoeringstaken Arbeidsvoorwaardenwetgeving van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.