Werktijdverkorting 2019
Een onderzoek naar het beroep door ondernemingen in 2019 op art. 8 van het Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945.
Werktijdverkorting is een instrument om bedrijven die door bijzondere omstandigheden buiten het eigen ondernemingsrisico tijdelijk in problemen zijn gekomen, ondersteuning te bieden. Met een vergunning tot werktijdverkorting kunnen ondernemers een tijdelijke werkloosheidsuitkering voor hun werknemers aanvragen. Deze werknemers blijven dan wel tijdens de periode van de werktijdverkorting in dienst van de onderneming.
In 2019 hebben 83 ondernemingen in totaal 122 aanvragen om ontheffing van het verbod op werktijdverkorting ingediend. Het aantal aanvragen in 2019 is ten opzichte van 2018 met 63% gestegen. Deze stijging is deels toe te schrijven aan twee oorzaken. In de eerste plaats hebben de mislukte uienoogsten als gevolg van de droge zomer van 2018 ook in de eerste maanden van 2019 nog tot problemen geleid voor bedrijven. Daarnaast heeft de stikstof/PFAS problematiek in 2019 tot extra aanvragen geleid.
Van het totale aantal in 2019 ingediende aanvragen om ontheffing is 50% toegewezen, hetgeen zo’n 12%-punt lager is dan het gemiddelde van de laatste jaren.
39% van ondernemingen met een verzoek om werktijdverkorting heeft minder dan vijf werknemers in dienst. Het merendeel van de verzoeken om ontheffing is afkomstig van ondernemingen uit de sector ‘handel & horeca’ (36%).
Door 46% van de ondernemingen met een toegewezen aanvraag worden de gevolgen van de droge zomer 2018 als reden genoemd voor het verzoek om werktijdverkorting. Eveneens 46% van de ondernemingen met een toegewezen aanvraag noemt brand als reden voor het verzoek.
Voor 45% van de ondernemingen met een afgewezen aanvraag geldt dat zij als reden voor de aanvraag van werktijdverkorting de stikstof/PFAS problematiek hebben genoemd.
Het onderzoek is uitgevoerd door de directie Uitvoeringstaken Arbeidsvoorwaardenwetgeving van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.